dag 9 ■ beklimming krater Grábrók ©

9   Donderdag 9 juni 2016 - Van Lýsuhóll naar Reykjavik

 

De laatste reisdag.

Vannacht niet goed geslapen. Stuart snurkte nogal hard en sliep al toen ik binnenkwam. Heb in de huiskamer geslapen op de bank, maar de elektriciteit viel uit en dus kon ik mijn CPAP-neusmasker ook niet gebruiken. Even toegelicht: CPAP betekent Continious Positive Airway Pressure. Dit apparaat heb je nodig als je apneu-problemen hebt. Als je 'alleen' maar snurkt heb je voor jezelf niet zo'n apparaat nodig, maar voor je omgeving eigenlijk wel, maar goed.
Vanochtend om 05:45 uur ging de wekker en ben ik er maar uitgegaan, want zo lekker sliep ik niet. Snel naar de paarden. Die sliepen nog allemaal. Toen ik in het weiland zachtjes naar ze toe liep stonden enkele paarden op en kwamen naar mij toegelopen, maar de meesten sliepen gewoon door. Mooi.
Ontbijten om 08:00 uur en vertrek om 09:00uur.
Het is niet helemaal droog als we vertrekken en vanochtend vroeg stond ik ook een beetje in de regen bij de paarden. Maar het wordt steeds helderder nu we aan het rijden zijn.

In deze vakantie hebben we overigens erg goed weer gehad. Heel weinig regen, vaak wel bewolking, maar zeker de eerste dagen was er ook veel zon. Gemiddeld zo'n 15°C. Rechts op deze foto staat de boerderij waar we gisteravond een heerlijke maaltijd hebben genoten. Wat verderop (niet op de foto te zien) staan enkele kleine, gezellige hutjes, waar wij sliepen of in ieder geval probeerden te slapen.
Vanuit Snæfellsnes rijden we vandaag terug naar Reykjavik, 160km. Op onderstaand kaartje zie je waar onze "manege", Lýsuhóll helemaal in het westen van IJsland ligt.

Onderweg beklimmen we de oude Grábrók vulkaan en hebben een prachtig panoramisch uitzicht.
Ongeveer 3000 jaar geleden ontstonden in dit gebied drie kraters.
Vanaf de weg loop je met een houten trap tot 170m en kun je in de krater zelf kijken. Ik vond het niet echt spectaculair en die houten trap die overal door zijn gele kleur te zien was, verstoorde het beeld erg. Op de kraterrand heb je wel een mooi uitzicht op de naastgelegen krater die "ongerept" is. Zie foto hieronder.

Na deze korte wandeling naar de krater trekken we verder in onze minibus naar de Hraunfossar (lavawatervallen) aan de Hvítá (Witte rivier). Het is een heel bijzondere reeks van watervallen. Over een afstand van meer dan 900 meter lijken vele waterstroompjes vanuit het lava in de rivier te stromen. Omdat dit lava poreus en waterdoorlaatbaar is en op een harde en waterdichte ondergrond ligt, stroomt smeltwater en regenwater tussen het lava en de harde ondergrond naar beneden totdat het bij de Hvítá als het ware uit de muur komt.

Hierdoor zie je dus niet een rivier die naar beneden stort zoals bij veel andere watervallen maar in plaats daarvan lijkt het water uit het niets vanuit de wand te verschijnen. Een zeer bijzonder gezicht. Lunch ergens van 13:15-14:00 uur en daarna over gravel-road naar Reykjavik.



De Barnafoss ligt even stroomopwaarts van de Hraunfossar. Daar perst de Hvítá zich met donderend geweld door een nauwe kloof. De naam van de waterval, kinderwaterval, is van een legende afkomstig. In vroegere tijden was er ter plaatse van deze waterval een natuurlijke brug, die door de mensen uit de omgeving werd gebruikt als ze ter kerke gingen. Er zouden twee kinderen van deze brug afgevallen en verdronken zijn, waarop de moeder hem zou hebben vernietigd.
Op de foto is te zien dat er nog steeds een natuurlijke brug aanwezig is, waar het water met veel geraas onderdoor stroomt.

Dan gaan we op weg naar Deildartunguhver. Hver betekent warme bron en deze ligt naast de boerderij Deildartunga, vandaar de naam. Het is qua volume de grootste heetwaterbron van Europa en hij produceert 180 liter water per seconde met een temperatuur van bijna 100°C. Voordat de betonnen constructie voor het opvangen van het hete water gemaakt was, stroomde het water vrijelijk weg. In die tijd was dit de grootste "kokende rivier" ter wereld. Het hete water wordt nu gedeeltelijk via pijpleidingen afgevoerd naar dorpen verderop (34 en 64 kilometer) waar het voornamelijk voor de verwarming van de huizen wordt gebruikt.

Net voordat we onze eindbestemming bereiken genieten we nog van het uitzicht op een prachtig fjord: Hvalfjörður, of walvisfjord.

Vanavond om 19:00 uur slotdiner in Kaffi Hornið, een Italiaans restaurant. ISK 5.570 (€ 40.35).
En natuurlijk is er een afscheidsspeech van onze reisleidster Dora die voor iedereen een kaart had met een wens of gedachte. Zie hieronder. Daarna biedt Walt haar een envelop aan met het tipgeld van ons allemaal onder dankzegging. Ook heeft hij een op rijm gezet woordje voor eenieder. Hij sluit af met: "..... so onward we go each our seperate ways and just where the hell is Sjef anyways .... ".





Daarvoor ga ik nog naar het mooie concert centrum Harpa. Dit bijzondere gebouw kostte ruim € 200 miljoen en werd gebouwd tijdens de financiële crisis die door de Landsbanki in 2008 was veroorzaakt. Dank zij de steun van de staat en van de stad kon het worden afgebouwd in 2011. In het openingsconcert dirigeerde Vladimir Ashkenazy het IJslands Symfonie Orkest in de Negende Symfonie van Beethoven.
Harpa betekent harp, maar geldt ook als symbool van hoop.

Het gebouw heeft veel glas en daarin weerspiegelt de zee en de lucht. Door de ruimten wandelend zie je steeds een ander perspectief en ook vallen de verschillende niveauverschillen op. Echt een prachtig gebouw waarin van allerlei voorstellingen kunnen worden gegeven.

We overnachten weer in hetzelfde hotel als bij aankomst:
Guesthouse Aurora, Freyjugata 24, Reykjavik.
3548991773

Stuart besluit deze laatste nacht apart te gaan slapen in de "huiskamer" en dat is voor mij natuurlijk wel zo prettig. Dank je, roommate.